Tólv viðkomandi bíbilskir SPURNINGAR

Norðborg - á sildaveiðu við Svalbard, septembur 2005
 
 
Tað kundi verið áhugavert at kanna hvørja áskoðan luteranarar og pinsar høvdu v.v. summum torskiltum læruspurningum hjá teimum - eg havi t.d. havt eitt áhugavert brævaskifti við O.K. Olufson um endurføðingina (hvussu ein endurføddur í barnadópinum kann vraka Kristus sum vaksin, um ein ódoyptur trúgvandi er endurføddur etc.), men við tað at eg sjálvur "hoyri til" brøðrasamkomuna, so hevur læran hjá júst hesi samkomuni mín størsta áhuga hvat samkomulæru í Føroyum viðvíkur. Tískil havi eg avmarkað meg til teir grundleggjandi spurningarnar, har ið eg ivist í hvørja áskoðan bíbliulærarar í brøðrasamkomunum hava. Tað hevur ofta verið ein trupulleiki at fáa nakran at úttala seg um hvørja læru brøðrasamkoman hevur, ella átti at havt, og eg havi bæði fingið taluforboð, boycott, skeld og trupuleikar annars, tí at eg havi úttalað meg "skeivt" um læruspurningar í/hjá samkomuni - tað hevur tó sjáldan eydnast mær at fáa uppspurt, hvat var skeivt, og hví tað er skeivt...
 

Til bíbliulærarar í samkomunum 

Eg vil við hesum biðja tykkum sum prædikantar og lærarar í samkomunum, um at svara mær fylgjandi spurningum. Eg veit, at onkur tykkara ikki ynskir at hava eina útgreinaða læru, men bara "læra tað, sum bíblian lærir". Men vinaliga gerið mær tann beina, at siga mær, hvat ið hvør einstakur tykkara meinar, at bíblian lærir viðvíkjandi teimum spurningum, sum eg seti tykkum - um onkur tykkara meinar, at bíblian er ógreið ella "tigandi", t.v.s. ikki lærir nakað neyvt, sum svarar niðanfyri standandi spurningum, ella tit ikki eru komnir til eina avkláraða niðurstøðu um, hvat bíblian lærir um onkran spurning, so er tað ein ærlig søk, og so kanst tú viðmerkja tað, men vinaliga tak tær tíð til at umhugsa spurningarnar og svara teimum.

FYRST NAKRIR LUTFALSLIGA LÆTTIR SPURNINGAR:
(Heb. 6:1) "hinar fyrstu grundir í læruni um Kristus"

1.  SPURNINGUR: 
A: Elskar Gud øll fólk (hvørt einstakt individ av mannaættini) á ein ella annan hátt?
B: Um A er rætt, elskar Gud so summi fólk meiri enn onnur (common vs. special grace)?
C: Um B er skeivt, Elskar Gud øll fólk líka nógv (hvørt einstakt individ av mannaættini), írokna tey, sum hata Hann?
D: Um C er rætt, og Gud elskar tey fólkini, sum fara í Helviti líka nógv sum hini ið fara til Himmals, heldur Hann so á við at elska tey líka nógv aftan á, at tey eru farin til Helvitis?
VIÐMERKING: "Óbroytiligur er kærleiki Harrans, Hans náði ongantíð burt falla kann" (Lovið Harranum nr. 203) "men Gud vísir kærleika Sín til okkara við, at Kristus doyði fyri okkum, meðan vit enn vóru syndarar." (Róm. 5:8) "hvørki hitt høga, hitt djúpa ella nakað annað, ið skapt er, skal fáa skilt okkum frá kærleika Guds í Kristi Jesusi, Harra okkara." (Róm. 8:39) "...sum Hann hevði elskað Síni egnu, sum í heiminum vóru, so elskaði Hann tey líka til endan" (Jóh. 13:1)"Kærleikin fellur aldri burtur" (1.Kor. 13:8) 

2.  SPURNINGUR: 
A: Elskaði Gud Lucifer og demonarnar hjá honum áðrenn teir fullu í synd og gjørdu uppreistur móti Honum?
B: Um ja, Elskar Gud teir í núverandi støðu, millum syndafalli & uppreisturin hjá teimum og hin endaliga dómin (Eldsjógvin)?
C: Um ja, Elskar Gud teir aftaná, at Hann hevur tveitt teir í eldsjógvin, sum (Matt. 25:41) "gjørdur er til reiðar Djevulinum og einglum hansara"? 
D: Um ein illur andi (demonur)  hevði "vent við og komið til trúgv á Kristus", hevði hann so verði frelstur? 
E: Um Satan hevði "vent við og komið til trúgv á Kristus", hevði hann so verði frelstur? 
F: Um tað finnist ein slags "mannaætt" á eini aðrari planet ella sólskipan, sum ikki eru ættaðir frá Ádam, okkurt líknandi sum "marsmenn", og teir eru syndarar, eru teir so umfataðir av frelsuverkinum á Golgata, og kunnu frelsast við trúgv á Kristi fullgjørda verk?
VIÐMERKING: "Gud er kærleiki" (1. Jóh. 4:8), "Harrin vil ikki, at nakar fortapist" (SGF 1034), "Tí Gudi líkaði ... at gera alt sátt við Seg", (Kol. 1:19-20)

3.  SPURNINGUR: Hvussu "harmonerar" læran um menniskjans fría vilja við æviga frelsu?
VIÐMERKING: Umframt nakrar baptistakirkjur, sum stórt sæð læra tað sama sum "brøðrasamkoman", so kenni eg ongan annan "rætning" innanfyri kristindómin, sum bæði lærir "æviga frelsu" og "menniskjans fría vilja". Mann velur annað, og útilokar hitt. 
       Kjarnin í hesum er sjálvandi, um "hin fríi viljin" kann velja Kristus frá aftur aftan á, at mann hevur valgt Kristus til frelsara. Um hin fríi viljin ikki kann frávelja Kristus aftur aftan á, at mann hevur valgt Hann til frelsara, er viljin so fríur?, ella heldur hin "fríi viljin" uppat at vera "fríur", táið mann kemur til trúgv? "Tí kærleiki Kristusar tvingar okkum"  ?!?  (2.Kor. 5:14) "Fær tí Sonurin gjørt tykkum fríar, verða tit av sonnum fríir"  ?!? (Jóh. 8:36) 
Viðmerking: Eg ætli mær at skriva eina grein um "hin fría viljan" seinri, men lat meg nú hoyra tykkara meiningar.

4.  SPURNINGUR: Roknar (í høvuðsheitum) bíblian menniskja sum trí-deilt, ANDI + SÁL + LIKAM, ella sum tví-deilt, ANDI/SÁL + LIKAM/HOLD?
VIÐMERKING: Sí grein mína um bíbilska Sálarfrøði [á www.ON.FO - https://on.fo/267]

5.  SPURNINGUR: Metir tú læruna um menniskjans tvær náttúrur at vera 
A: Fult og heilt eftir bókini (bíbliuni)?
B: Stórt sæð rætta, men "óheldiga" orðað, t.v.s. orðað, so hon kann misskiljast, men innihaldi er bíbilskt og rætt?
C: Ein óheldiga orðaður blandingur av bíbilskum sannleikum saman við misskiltum skriftstøðum og skeivum niðurstøðum? 
VIÐMERKING: Sí grein mína um menniskjans tvær Náttúrur 
[á www.ON.FO - https://on.fo/270]

6.  SPURNINGUR: 
A: Er uppreisnarlikami hjá okkum (og Jesusi) sama likami, sum vit "doyggja úr"? (Matt. 28:6) Rísur sama likami upp endurskapt (Fil. 3:21), ella fáa vit eitt annað likam ístaðin fyri okkara núverandi? (1.Kor. 15:37-44, 2. Kor.5:1-2)
B: Hevði bótardeyði Jesusar verið "diskvalifiseraður", um Hann hevði havt eitt blóðleyst likam ella ein óblóðigan deyða, t.d. um Hann varð hongdur ella skotin? 
C: Hevur uppreisnarlikami hjá Jesusi (og okkum) blóð?
VIÐMERKING: Tað eru ymiskar áskoðanir um hetta mál - hevur tú eina?

7.  SPURNINGUR: Hvussu skilir tú hugtaki Rættvísi, er tað "líka fyri líka", t.v.s. vektskálin, sum javnvigar, ella hevur tú eina aðra fatan av rættvísi, og hvørja? Hvat er mátistokkurin? 
VIÐMERKING: Vit umrøða ikki revsilógir her, um yvirvøldin evt. skal lata "náði ganga fyri rætt" og "lata hin endaliga dómin upp í hendurnar á Gudi" o.s.fr. - men hvat er Rættvísi, sum hugtak (begreb), hvussu definerar bíblian tað? Hevur tú evt. eina betri definering enn bíblian? 

SÍÐAN NAKRIR MEÐAL TORFØRIR SPURNINGAR:              
"ikki við orðum, ið menniskjaligur vísdómur lærir, men við orðum, ið Andin lærir" (1.Kor. 2:13)

8.  SPURNINGUR: Fara menniskir fortapt fyri 
A: syndina hjá Ádam, arvasynd (evt. + sína egnu synd)?, 
B: "bara" sína egnu synd?,  
C: ella fara tey "bara" fortapt vegna vantrúgv?
D: Menniskir fara ikki fortapt, øll blíva frelst! (2.Kor. 5:19)
E: Viðvíkjandi teimum menniskjunum, sum doyggja uttan at hava hoyrt um Kristus:
       1: Tey fara øll fortapt - tey trúgva ikki á Kristus? (Apost. 4:12)
       2: Tey verða øll frelst, -  tey hava ikki vraka Kristus og staðið Honum ímóti? (Mark. 9:40)
       3: Tey fáa ein møguleika afturat at hoyra evangeliið aftaná at tey eru deyð? (1.Pæt. 4:6) 
       4: Tey vera dømd eftir tí ljósi, sum tey hava  - ein relativt stórur partur av teimum verða frelst av tí "æviga evangeliinum", sum vísir, at ein skapandi og uppihaldandi Gud er? (Sálm. 19:2, Heb. 11:6, Op. 14:6-7)
       5: Stórt sæð, so fara tey fortapt, men vit hava grund til at halda, at Gud leiðir einstøk menniskir til trúgv við tí "æviga evangeliinum", við at geva teimum eitt "ljós", sum leiðir tey til trúgv á ein rættvísan og náðigan Gud - evt. opinberar Hann Seg beinleiðis fyri teimum. Tey hoyra strangt tikið hvørki til tann gamla sáttmálan (GT & Ísraels samkomu) ella til tann nýggja sáttmálan (NT & kristnu samkomuna), men hava eitt líknandi gudsforhold sum Enok og Job - uttanfyri samkomuna, men rættvísgjørd av trúgv?
Viðmerking 5a: Dispensationalistar flest meina, at kristna samkoman hevur í meir ella minni mun "fingið lut í" tí nýggja sáttmálanum, sum annars er til "hina endurloystu leivd" av Ísrael - tey (jødarnir) "eiga" sáttmálan, og hann bíðar eftir teimum, men kristna samkoman (Guds parantes) hevur "tjóvstartað" uppá sáttmálan, við at fáa lut í honum. Er hetta eisini tín áskoðan?
Viðmerking 5b: Um hesi fólkini finnast, so eru tey relativt fá, og tey minka ikki um tørvin á evangelisering - og annars broyta tey einki uppá boðini í Matt. 28: 18-20. (5.Mós. 29:29)
VIÐMERKING: 
A: Um Ádams vegna, er tað so rættvíst at straffa nakran fyri okkurt, sum ein annar hevur gjørt?      (og rættvísgera fólk fyri tað, sum ein annar hevur gjørt?)
B: Um tað bara er fyri egna synd, eru óvitar so syndarar? Tað er fyritreytin fyri at teir kunnu frelsast frá synd - annars eru teir rættvísir í sær sjálvum, og teim tørvar ikki frelsu.
C: Um tað bara er vegna vantrúgv, tveitir Gud so menniskir í Helviti fyri ikki at trúgva á ein Frelsara, sum tey ikki hava hoyrt um? 
Viðmerking: Ikki at trúgva á Kristus kann ikki vera vantrúgv, fyrr enn tey hava tikið eina støðu, og tað kunnu tey ikki, fyrr enn tey hava ein boðskap at taka støðu til.
D: Forklára eitt sindur nærri, takk. 
E: Eg havi ikki hoyrt hetta evni viðgjørt á nøkrum møti í samkomunum, har ið eg havi verið tilstaðar, og kanska er tað rætt at gera lítið burtur úr hesum, við tað at bíblian sigur so lítið um tað, men bíblian sigur okkurt um hetta, (t.d. Heb. 9:26-28) - hvat sigur hon?

9. SPURNINGUR: V.v "Ordo salutis". Verða vit endurfødd av trúgv ella til trúgv. Hvat kemur fyrr, hvussu er raðfylgjan v.v. trúgv og endurføðing.
VIÐMERKING: Trúgvin og endurføðingin henda at kalla samstundis í tíð, men tað má vera ein orsøks-samanhangur (principia causalitatis) soleiðis, sum við rættvísgerðing og trúgv.Tey henda í somu løtu, men orsøks-samanhangurin  (atvoldarsambandið) er, at trúgv (1) "elvir til" rættvísgerðing (2), ikki øvugt.
Viðmerking: Tað henda runt roknað eini 10 ting (høvuðs-fyribrigdi) samstundis í tíð, táið vit vera frelst, t.d. trúgv, rættvísgering, endurføðing, pantur Andans o.s.fr., men tað er ein logisk orsøk vs. ávirkan samanhangur (principia causalitatis) í hesi "pakkaloysnini", sum Gud gevur okkum, og vit taka ímóti.

10. SPURNINGUR: Verða vit børn Guds gjøgnum føðing ella adoptión (ættleiðing). Verða vit endurfødd til at verða børn Guds, ella ger Gud okkum til børn Síni (synir Sínar) við at geva okkum sonarkor, t.v.s. við at ættleiða okkum.
VIÐMERKING 1: Bíblian brúkar bæði "hugtøkini" (endur)føðing og ættleiðing (at fáa sonarkor) um børn Guds, men vit kunnu ikki ættleiðast til eina ætt, sum vit longu eru fødd inn í, uttan so, at vit missa barnarættin aftur millum hesar báðar hendingar, (endur)føðingina og ættleiðingina.
VIÐMERKING 2: Ein forkláring kann sjálvandi vera, at vit vera (endur-)fødd til at vera børn (fáa lut í nýggjum andaligum lívið) men, at vit vera ættleidd til at vera synir við arvarætti (samarvingar við Kristusi), men ger bíblian ein slíkan skilna millum børn Guds og synir Guds?  (Gal. 4:6)

AT ENDA TVEIR TUNGVEKTARIR:
(Matt 16:13-16) "Men tit, hvønn siga tit Menniskjasonin vera?"

11. SPURNINGUR: Vit trúgva allir, at bíblian lærir, at Gud er ein Tríeind, men hevur GudSonurin (Jesus) Sín "guddóm" frá Faðirinum, ella eru allir tríggir persónarnir í guddóminum "upprunaliga javnir"? Vit hugsa ikki um Jesus sum menniskja í hesum sambandi, og ikki um hvønn leiklut teir tríggir persónarnir hava í Sínum innanhýsis ráði og "avtalaðum rangordan", men er GudSonurin (Jesus)  Gud í Sær Sjálvum, ella er Hann "Gud av Gudi" (Faðirinum)?
VIÐMERKING: Jóh 5:26 svarar ikki hesum spurninginum, men skiftstaði lýsir ein líknandi "trupuleika". Hevur Sonurin "upprunaligt og egið" lív, ella hevur Faðirin "útdelegera" lívið til Sonin, hevur Hann fingið lut í "lívinum" hjá Faðir Sínum?!?  "Tí eins og Faðirin hevur lív í Sær sjálvum, so hevur Hann eisini givið Syninum at hava lív í Sær sjálvum."
PS: Viðvíkjandi sonarskapinum hjá "Menniskjasoninum". Er Jesus "Sonur Guds" sum (1) menniskja?, sum (2) Gud?, ella (3) sum bæði, t.v.s. ævigur sonarskapur sum Gud + "útnevndur" sonarskapur sum Messias (menniskja Kristus Jesus)?

12. SPURNINGUR: Varð (gjørdist) Jesus eitt satt og veruligt menniskja (og evt. er tað enn?), ella var hann eitt mannalíki? Var Hann ein biologiskur og sálarligur eftirkomari Ádams og Evu, partur av tí mannaætt, sum Hann kom at "gera Seg til eitt við" og doyggja fyri, so at Hann kundi vera staðgongumaður fyri brøður Sínar, við tí eina undantakinum, at Hann hevði ikki part í arvasyndini (og synd annars)? (Pápi Hansara var ikki syndari, men Gud, og Hann arvaði ikki juridiskt "arvasyndina" frá mammu Síni - um "arvasynd" annars er til.) Var Jesus (frárokna guddóm Sín) fysiskt og psykiskt "sama slags" menniskja sum hini børnini hjá Mariu, hevði Hann sama "sálarliga og genetiska arvamassa" sum tey?..........ella.......Var Jesus eitt himmalskt prototypu "menniskja", hvørs mynd Ádam bleiv skaptur í?...soleiðis at skilja, at Maria hevði ikki nakað við "menniskjaleika" Jesusar at gera, hon bara føddi Hann?           

Hvat av niðanfyristandandi lýsir best tína fatan:
A: Fekk Jesus lut í menniskjanáttúru sum hjá Adam áðrenn syndafalli?
B: Fekk Jesus lut í menniskjanáttúru sum hjá Adam aftaná syndafalli, við arvasynd (og synd yvirhøvur) og við forgeingiligleika?
C: Fekk Jesus lut í menniskjanáttúru sum hjá Adam aftaná syndafalli, uttan arvasynd (og synd yvirhøvur), og uttan forgeingiligleika?
D: Fekk Jesus lut í menniskjanáttúru sum hjá Adam aftaná syndafalli, uttan arvasynd (og synd yvirhøvur), men við forgeingiligleika?
E: Fekk Jesus ikki lut í mennisjanáttúru, men eitt forgeingiligt likam, sum var "ætta" frá Adam, gjøgnum Mariu?  
F: Fekk Jesus ikki lut í mennisjanáttúru, men eitt óforgeingiligt likam, sum var "ætta" frá Adam, gjøgnum Mariu?   
G: Jesus fekk eitt vanligt "jørðiskt" likam og sál, sum onnur menniskir táið "Orðið varð hold", men Andi Hansara var "tann sami", t.v.s. at Hann var Andi, men bleiv Andi, sál og likam?   
H: Fekk Jesus, sum so, einki í inkarnatiónini, men Gud Heilagi Andin "insimineraði (ísáddi)" Mariu við Jesusi, sum Hann var, so at hon "bara" bar hann, og síðan føddi Hann?
I: "Insimineraði (ísáddi)" Gud Heilagi Andin Mariu við einum "himmalskum likami", sum vaks í móðurlívi Mariu, til tað var "fullvaksið" og hon føddi tað, og Jesus tók bústað í hesum likaminum í móðurlívi Mariu, men sálarliga/andaliga broyttist Hann einki og fekk einki afturat "náttúru" Síni í hesum sambandi - Hann varð sálarliga/andaliga óbroyttur, men hevði fingið eitt likam, hvat ið Hann ikki hevði áðrenn? (Heb.10:5) Hevur Hann forrestin hetta likami enn?, ella eitt annað?, ella er Hann nú andi uttan likam? 

VIÐMERKING yvirskipað: Sí grein mína um Menniskja Jesus Kristus
[á www.ON.FO - https://on.fo/279]
Viðmerking 1: Menniskjanáttúra í C og D skal (fyri Jesusar viðkomandi í spurninginum) ikki skiljast sum syndigt lyndi, t.v.s. syndigar tráanir etc., men sum tann "sálarliga heildarstøðan" at vera eitt menniskja - menniskjanáttúra aftan á syndafalli, aftan á at vera rikin úr Paradísi, aftan á, at mannaættin mátti formera seg fyri at "yvirliva" - við (tilvitað ella ikki) minnunum um ein falnan stórleika og kollektivan vanlagnufelagsskap, felags arv - stutt sagt tað at vera menniskja aftan á, í mótsetning til áðrenn, við tí "óskyldigheit og óvitan" sum var í Eden. 
PS: Eg taki annars undir við hugtakinum "syndanáttúra" um náttúru menniskjans eftir syndafalli, men málið (sproget) hevur sínar avmarkingar - hvussu lýsir ella forklárar mann ein syndafrían persón aftaná syndafalli?!? Okkurt slag av menniskja-náttúru má ein persónur hava, um hann skal vera menniskja - um Jesus varð (bleiv) menniskja, so mátti Hann fáa menniskjanáttúru - hinir møguleikarnir eru stórtsæð, at "náttúra" Hansara var óbroytt, og (1) Hann íklæddist eitt jarðiskt likam, ella (2) Hann var eitt "himmalskt menniskja", og tók eitt "himmalskt likam" við Sær til jarðar, annahvørt eitt likam, sum Hann longu hevði, ella eitt, sum bleiv gjørt til endamálið (inkarnatiónina).
       Hóast eg trúgvi, at Jesus er/var eitt fullkomið menniskja, so trúgvi eg ikki, at tað (at Hann var eitt fullkomið menniskja) er orsøkin til at Hann ikki kundi synda - orsøkin til at Hann ikki kundi synda er, at Hann er Gud. Jesus hevur ongantíð verið, er ikki, og blívur ongantíð bara menniskja. Hann var frá ævinum Gud, og síðan gjørdist Hann ikki bara menniskja, men GudMenniskja, og tað verður Hann verandi fyri alla eftirtíð - hetta (at Hann er GudMenniskja) broytir tó einki uppá Hansara "menniskjaleika", sum so, tað fastslær bara, at Jesus hevur ongantíð verið menniskja leyst av tí, at Hann er ævigur Gud. Hetta má mann hava í huga, táið mann tosar/hugsar um menniskjanáttúru Jesusar, og man skilir náttúru sum lyndiseykenni o.l.
Viðmerking 2: Tað verður ov drúgt at fara at fordjúpa seg í "arvasyndini", hvat hon er o.s.fr. - eg skilji hana fyrst og fremst sum juridiska synda-skuld (Federal arvasynd), eg meini ikki, at "arvasyndin" "situr í genunum", sum so, hóast avleiðingarnar av henni arvast biologiskt (og sálarliga lyndið broyttist). Hevur tú eina aðra fatan, ella meinar tú kanska at "arvasyndin" er óbíbilsk, hon er eitt "teologiskt uppfinnilsi"? 
Viðmerking 3: Eg ætli mær at skriva eina grein um "Arvasynd" seinni, men lat meg nú hoyra tykkara meiningar.

Eftirskrift:
       Eg meini, at ein bíbliulærari hevur skyldu til at hava nakrar meiningar um hesar (og aðrar) spurningar, um ikki annað so, at "eg havi hugsað um hatta, men eg veit ikki svarið - bíblian hevur ivaleyst svarið, men eg havi ikki funnið tað enn". 
      Martin Luther hevði avgjørdar meiningar um ymiskt, t.d. rættvísgering av trúgv, men eisini okkurt, sum vit allir eru ósamdir við honum í (t.d. dóp og endurføðing).  Men Martin Luther (er mær fortalt) kom ongantíð til eina greiða niðurstøðu v.v. spurningi nr. 4 (dichotomy vs. trichotomy)     
      Ætlanin við hesum brævinum er ikki at sannføra nakran um mínar meiningar, men at kanna hvat "autoritetarnir" í samkomuni meina og halda um teir grundleggjandi spurningarnir í Gudfrøðini, so vinaliga gerið mær tann beina at siga mær tykkara støðu til hesar spurningar, so eg, um ikki annað veit, hvat ið vit eru ósamdir um.
      Um onkur tykkara ikki ynskir at svara spurningunum, so er tað títt val, og eg respekteri tað, men eg fái illa tolkða tað øðrvísi enn, at tú hevur ikki eina avkláraða og greiða støðu viðvíkjandi hesum spurningum, og hevur tískil ikki hevur eina meining at geva til kennar. 
      Og enn einaferð, tú skyldar mær ikki nakað svar, men eg meti avgjørt, at tú skyldar samkomuni at hava eina støðu til hesar viðkomandi spurningar.

PS: Tað loysir ongar lærutrupuleikar í samkomuni at geva mær taluforboð - Orð Guds er ikki bundið, og Andi Guds blæsur, hagar Hann vil (Jóh.3:8)  -  spurningarnir standa har framvegis, og tit noyðast at fyrihalda tykkum til teir og aðrar spurningar - og til mín, tí eg ætli mær avgjørt ikki at tiga; men eg eri opin fyri konstruktivum kjaki og sannførandi argumentum. Og annars meini eg framvegis, at tað tænir samkomunum best, at vit allir samstarva í tann mun, ið vit kunnu fylgjast - vit skulu ikki tiga burt ósemjurnar, tær skulu fáa sítt "tilmálda" pláss, men heldur ikki meiri enn tað - ósemjur og flokkadráttur eiga ikki at køva samstarvið og einleikan í samkomuni. Eitt sindur av variatión (innanfyri tað "heilnæmu" læruna) er avgjørt at fyritrekkja framfyri diktatoriska einsrættan ella nivellering til lægsta felagsnevnara.  Andans leiðsla er ikki ein Strekk-marchur við  "kæft, trit og retning", Nei!, har sum Andi Harrans er, er frælsi. (2.Kor.3:17) Vit hugsa ymiskt um onkrar læruspurningar, men latið okkum, so langt sum vit eru komnir, ganga somu leið. (Fil.3:15-16)
     
(2.Tim. 2:8-10) "...eftir evangelii mínum, sum eg líði ilt fyri, líka til hetta, at vera bundin sum illgerðarmaður! Men orð Guds er ikki bundið. Tí toli eg alt fyri hinna útvaldu skuld..."

Bróðir og samtænari tykkara í Kristusi,     
Óli Nicodemussen

[Viðm. 2025: Onkur hendinga maður heilsaði mær aftur, men eingin svaraði spurningunum - ikki so mikið sum einum spurningi ­- heldur ikki teir, sum høvdu givið mær taluforboð fyri at "læra skeivt"!]

Óli Nicodemussen